-
1 δράσεις
δρά̱σεις, δράωdo: aor subj act 2nd sg (attic epic doric aeolic)δρά̱σεις, δράωdo: fut ind act 2nd sg (attic epic doric aeolic)δρά̱σεις, δρᾶσιςstrength: fem nom /voc pl (attic epic)δρά̱σεις, δρᾶσιςstrength: fem nom /acc pl (attic) -
2 χρῆμα
χρῆμα, τό, eine Sache, die man braucht ( χράομαι), die nützt, deren man sich bedient, deren man bedarf; dah. im plur. Vermögen, Besitz, Geld, Hab u. Gut; oft in der Od. (in der Il. kommt es nicht vor), z. B. χρήματα κακῶς βεβρώσεται 2, 203, πολλὰ δ' ἄγειρα χρήματ' ἀν' Αἰγυπτίους ἄνρδας 14, 285; so Hes. u. Her.; χρήματ' ἀνήρ, Geld ist der Mann, macht den Mann, Pind. I. 2, 11, nie χρήματα ψυχὴ βροτοῖσιν, Geld ist dem Menschen das Leben, Hes. O. 688; πατρῴων χρημάτων δατήριοι Aesch. Spt. 693; κτήσια 980; αὖϑις ἔν τε χρήμασιν οἰκεῖ πατρῴοις Eum. 727; τυραννίδα ϑηρᾶν, ὃ πλήϑει χρήμασίν ϑ' ἁλίσκεται Soph. O. R. 542; χρημάτων πένητες Eur. El. 37; χρήματα πορίζειν, ταμιεύειν Ar. Eccl. 236 Lys. 495; κρείσσων χρημάτων Thuc. 2, 60; ἂν ἐξικνῆται τὰ ἡμέτερα χρήματα Plat. Prot. 311 d; χρημάτων δημεύσεις, bonorum publicationes, 325 e; μήτε χρημάτων φειδομένους, μήτε πόνων Phaed. 78 a; ἀτιμίαις τε καὶ χρήμασι καὶ ϑανάτοις κολάζουσι Rep. VI, 492 d, u. öfter; Xen. Hell. 3, 5,3, u. oft im allgemeinen Sinne, Hab u. Gut; u. Sp., wie D. Sic. u. N. T.; vgl. Poll. 9, 87. – Was sich zuträgt, was stattfindet, Sache, Vorfall, Ereigniß; H. h. Merc. 332; Hes. O. 346. 404; πρῶτον χρημάτων πάντων, vor allen Dingen, Her. 7, 145; ἔα, τί χρῆμα Aesch. Prom. 298; τί δ' ἔστι χρῆμα Ch. 872; τί χρῆμα λεύσσω 10, was sehe ich? Und so oft nur Umschreibung des neutr. was, Etwas, τί χρῆμα δράσεις Soph. Phil. 1215, vgl. O. R. 1129 Ai. 781; κακὸν τὸ χρῆμα Phil. 1249; τί χρῆμα μαστεύουσα Eur. Hec. 754. – Mit dem gen. = Ding, Stück, ein Einzelnes aus einer ganzen Gattung mit Auszeichnung hervorhebend, μέγα συὸς χρῆμα, Her. 1, 36, ein großes Stück von einem Schweine, d. i. ein großes Schwein; ὑὸς χρῆμα μέγιστον Theocr. 18, 4; ἔλαφος, καλόν τι χρῆμα καὶ μέγα, ein großes und schönes Stück (Wild), Xen. Cyr. 1, 4,8; Pol. sagt auch μέγα τι γεγονέναι χρῆμα τὸν Ἀγαϑοκλέα, 12, 15, 8. – Aehnlich τοῦ χειμῶνος χρῆμα ἀφόρητον Her. 7, 188; τὸ χρῆμα τῶν νυκτῶν ὅσον, wie lang ist die Nacht, Ar. Nubb. 2; τοσοῦτον χρῆμ' ὄχλου Eccl. 394; τὸ χρῆμα τῶν κόπων ὅσον Ran. 1276; ὅσον τὸ χρῆμα παρνόπων Ach. 150, was für eine Menge von Heuschrecken; πολὺ χρῆμα τεμαχῶν Plut. 894; καλὸν τὸ χρῆμα τιτϑίων Lys. 83; λιπαρὸν τὸ χρῆμα τῆς πόλεως, ein schönes Ding von Stadt, Av. 826; τὸ χρῆμα τοῦ νοσήματος Lys. 1085; auch κλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός Vesp. 933; ὅσον χρῆμα, welche Volksmenge, Pax 1185; u. so oft bei Her. von jeder Menge, großen Masse, πολλόν τι χρῆμα ὀφίων, χρῆμα πολλῶν ἀρδίων, νεῶν, eine große Menge Schlangen, Wurfspieße, Schiffe, 3, 109. 4, 81. 6, 43; χρῆμα πολλόν τι χρυσοῦ, eine große Menge Goldes, 3, 130; von Menschen, μέγα χρῆμα Λακαινᾶν Theocr. 18, 4; σφενδονητῶν πάμπολύ τι χρῆμα, eine ungeheure Menge von Schleuderern, Xen. Cyr. 2, 1,5; vgl. ἡ γῆ ἄγριόν τι χρῆμα καὶ ἄμορφον Luc. Prom. 12; μέγα χρῆμα πέτρας Arr. An. 4, 28, 1. – Uebh. als Umschreibung, πικρόν τί μοι δοκεῖ χρῆμα εἶναι, etwas Bitteres, Plat. Gorg. 485 b; ἡδὺ χρῆμ' ἂν εἴη τοῦ καλλίστου τῶν περὶ ἐπιστήμης λόγου Theaet. 209 e; κοῦφον γὰρ χρῆμα ποιητἡς ἐστι Ion 534 b; u. so auch Folgde. – Bei Her. 4, 150, ἐς ἀφανὲς χρῆμα ἀποστέλλειν ἀποικίην, nehmen es Einige = χρησμός, Orakelspruch, aber es ist auch hier = ἐς τὸ ἀφανές, auf's Ungewisse hin.
-
3 ει
ει, A. Bedingungspartikel, wenn, vgl. ἐάν.
I. c. indicat., a) aller Tempora, die bloße Annahme als wirklich hingestellt, wenn es wahr ist, daß, – wenn wirklich; der Nachsatz wird durch den indic. oder imperat. ausgedrückt, wenn die Folge als ein wirklich eintretendes oder nothwendiges Ergebniß erscheint, mit dem optat. potent., wenn die bloß mögliche Folge angegeben wird; ἐϑέλω δόμεναι πάλιν, εἰ τόγ' ἄμεινον, sc. ἐστί, Il. 1, 116, wenn es wirklich besser ist, will ich zurückgeben; οὐδέ ἑ φημὶ δῆϑ' ἀνσχήσεσϑαι βέλος, εἰ ἐτεόν με ὦρσεν ἄναξ 5, 104; εἴ τι ἔχεις εἰπεῖν, σήμαινε Aesch. Prom. 686; εἴ τι δράσεις τῶνδε, μὴ σχολὴν τίϑει Ag. 1029; εἴ τι χρῄζεις, φράζε Soph. Phil. 49; εἰ παρὰ τοὺς ὅρκους ἔλυε τὰς σπονδάς, τὴν δίκην ἔχει Xen. An. 2, 6, 41; u. so in Prosa überall; – ο ὐκ ἄν με σαόφρονα μυϑήσαιο ἔμμεναι, εἰ δὴ σοίγε βροτῶν ἕνεκα πτολεμίζω Il. 21, 462; εἰ εὐσεβοῠσι, οὐ ϑάνοιεν ἄν, so möchten sie wohl nicht sterben, Aesch. Ag. 329; ἄγοιμ' ἄν, εἴ τις τάςδε μὴ 'ξαιρήσεται Suppl. 902; σιγᾶν ἂν ἁρμόζοι σε, εἰ μή τι λέξεις Soph. Tr. 729; εἰ εἰς χεῖρας ἦλϑον πατρί, πῶς ἂν ψέγοις O. C. 978; ὁ κίνδυνος δόξειεν ἂν δεινὸς εἶναι, εἴ τις αὐτῆς ἀμελήσει Plat. Phaed. 107 c. Vgl. bes. Fälle wie πολλὴ ἄν τις εὐδαιμονία εἴη περὶ τοὺς νέους, εἰ εἷς μὲν μόνος αὐτοὺς διαφϑείρει, es wäre ein großes Glück für die Jugend, wenn wirklich (wie die Ankläger behaupten) nur Einer sie verdürbe, Plat. Apol. 25 b, vgl. 33 c. – Her. 5, 78 δηλοῖ ἡ ἰσηγορίη ὡς ἐστὶ χρῆμα σπουδαῖον, εἰ καὶ Ἀϑηναῖοι ἀπαλλαχϑέντες τυράννων μακρῷ πρῶτοι ἐγένοντο, wenn es wahr Ist, daß sie die ersten geworden sind, was man gewöhnlich durch »da sie jene sind«, also εἰ = ἐπεί erkl., vgl. C. – b) c. indicat. imperf. u. aor., auch plusqpf., worauf im Nachsatz dieselben Tempora mit ἄν folgen, die Nichtwirklichkeit oder Unmöglichkeit der Bedingung u. der Folge auszudrücken. Vgl. ἄν.
II. c. conj., sich von ἐάν c. conj. nicht wesentlich unterscheidend, da der Conj. selbst anzeigt, daß die Bedingung als eine ungewisse, die zwar möglich ist, deren Eintreten aber dahingestellt bleibt, angesehen werden soll, εἰ also mit wenn, falls zu übersetzen ist. Herm. zu Soph. O. C. 1445 wie Schneid. zu Plat. Legg. VIII, 579 d haben einen Unterschied gemacht, der schwerlich durchzuführen ist, vgl. auch Krüger zu Xen. An. 3, 1, 36 u. Bernhardy's Syntax p. 398 Anm. – Die Vbdg findet sich besonders bei Hom., Pind. u. Tragg.; εἰ γοῠν ἕτερός γε φύγῃσιν Il. 5, 258; εἰ δ' αὖ τις ῥαίῃσι ϑεῶν – τλήσομαι Od. 5, 221; διδοῖ ψᾶφον – εἴ ποτε πῠρ ἐξίκηται Pind. P. 4, 265, vgl. 274 N. 7, 11. 15; εἰ προδῶ σφ' ἑκών Aesch. Eum. 225, vgl. Pers. 777 Suppl. 395; εἴ τι νὺξ ἀφῇ Soph. O. R. 198 ch., vgl. 874; δυςτάλαινα τἄρ' ἐγώ, εἰ σοῠ στερηϑῶ O. C. 1445. Bei Her. schwankt die Lesart gewöhnlich, wie auch bei anderen Schriftstellern nicht selten. In attischer Prosa sind die verhältnißmäßig sehr wenigen Beispiele als Archaismen zu betrachten, die regelmäßige gute Sprache sagte immer dafür ἐάν; B. A. 144 ist aus Cratin. εἰ σοφὸς ᾖ angeführt, wie 129 aus demselben εἴ τις προκριϑῇ; Ar. Equ. 698 εἰ μή σ' ἐκφάγω, – εἰ μὴ' κφάγῃς, – εἰ μή σ' ἐκπίω; – εἴ τί που ᾖ Plat. Legg. VI, 761 c; XII, 958 d; εἰ δὲ ὑμεῖς φανεροὶ ἦτε Xen. An. 3, 1, 36; 3, 2, 22; ἄλλως τε καὶ εἰ ξυστῶσιν αἱ πόλεις Thuc. 6, 21. Erst bei Späteren findet sich dieser Gebrauch häufiger; bei Byzantinern ist, wie Lob. Parerg. zu Phryn. p. 724 bemerkt, εἰ μάϑῃ = εἰ μαϑήσει.
III. c. optat., a) so daß die Bedingung rein subjectiv als möglich bezeichnet wird, ohne daß über die Wirklichkeit Etwas entschieden wird, worauf gewöhnlich der optat. potent. mit ἄν folgt, um auszudrücken, daß sich aus der angenommenen Bedingung eine Folge ergeben könne, oder auch der indicat., wo das sichere Eintreten der Folge angedeutet werden soll, z. B. Τρῶες μέγα κεν κεχαροίατο, εἰ τάδε πάντα πυϑοίατο Il. 1, 256, sie dürften sich wohl freuen, wenn sie es hören sollten; εἴ μοι λέγοις τὴν ὄψιν, εἴποιμ' ἂν τότε Soph. El. 405; εἰ δ' ἴδοιμ' ὀλωλότας, δοκοῖμ' ἂν τῆς νόσου πεφευγέναι Phil. 1032; – κούρην οὐ γαμέω, οὐδ' εἰ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ κάλλος ἐρίζοι Il. 9, 388; εἴ τίς μοι ἕποιτο καὶ ἄλλος, ϑαρσα λεώτερον ἔσται 10, 222. So in Prosa überall. Der Fall, daß bei εἰ mit dem Optativ des Möglichen noch ἄν steht, ist unter ἄν erörtert; so z. B. εἰ δὲ ἐπιδεὴς λόγου τινὸς ἔτι ἂν εἴης, ἐπάκουε Plat. Legg. X, 905 c. – b) in indirecter Rede, sowohl für εἰ c. ind., als für ἐάν c. conj., z. B. εἰ δ' ἐκτὸς ἔλϑοις, πημονὰς εὔχου λαβεῖν Soph. Tr. 1179; εἰδὼς ὅτι εἰ στρατηγοίη, λέξοιεν, dir. ἐὰν στρατηγῇ, λέξουσι, Xen. Hell. 5, 4, 13; vgl. 4, 7, 4. 4, 8, 6. – c) einen Wunsch ausdrückend, wofür gewöhnlich εἰ γάρ od. εἴϑε γάρ (w. m. vgl.) steht: wenn doch; ἀλλ' εἴ τις καλέσειε ϑεῶν Θέτιν ἆσσον ἐμεῖο Il. 24, 74; αἰτουμένῳ μοι κοῦφον εἰ δοίης τέλος Aesch. Spt. 242; εἴ μοι ξυνείη φέροντι μοῖρα Soph. O. R. 860; εἴ μοι γένοιτο φϑόγγος Eur. Hec. 836. – d) wie eine Zeitpartikel eine wiederholte Handlung in der Vergangenheit ausdrückend, so oft; εἴ του φίλων βλέψειεν δέμας, ἔκλαιεν Soph. Tr. 905; εἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον ἄν Ar. Pax 212 ff; εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ Ἀϑηναῖοι, ὑπεχώρουν, εἰ δὲ ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο Thuc. 7, 79; εἴ τις αὐτῷ δοκοίη βλακεύειν, ἔπαιεν ἄν Xen. An. 2, 3, 11, vgl. 4, 5, 13 u. unter ἄν.
IV. c. inf. nur in indirecter Rede bei Her. 2, 172, εἰ γὰρ (ἔφη) πρότερον εἶναι δημότης, ἀλλ' ἐν τῷ παρεόντι εἶναι αὐτέων βασιλεύς, wie 3, 105. 108 u. Thuc. 4, 98. – Die Stellen, wo εἰ mit dem Particip verbunden scheint, wie Soph. Ai. 886 Eur. El. 537, sind elliptisch zu erklären, od., wie Plat. Phaed. 87 b von Heindorf geschehen, zu ändern.
Es muß noch bemerkt werden, daß a) zwei Sätze mit εἰ verbunden werden; εἰ γὰρ κτενοῠμεν ἄλλον ἀντ' ἄλλου, σύ τοι πρώτη ϑάνοις ἄν, εἰ δίκης γε τυγχάνοις Soph. El. 572, vgl. Ai. 769; ὥσπερ ἂν εἰ ἐτύγχανόν σε ἐρωτῶν –, εἴ μοι εἶπες Plat. Gorg. 453 c; mit anderer Stellung εἰ φοβοῖντο –, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἴη, εἰ μὴ ἄσμενοι ἐκεῖσε ἴοιεν Phaed. 67 e. – b) bes. bei Hom. ist der Nachsatz zuweilen zu ergänzen, was zumal, wenn eine andere Bedingung (εἰ δέ) gegenüber steht, leicht ist, εἰ μὲν δώσουσι γἐρας – εἰ δέ κε μὴ δώωσιν, ἔγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι, wo sich von selbst versteht, daß, wenn sie das Ehrengeschenk geben werden, es gut ist; εἰ μέν τι σὺ ἔχεις πρὸς ἡμᾶς λέγειν, (sc. λέγε δή,) εἰ δὲ μή, ἡμεῖς πρὸς σὲ ἔχομεν Xen. An. 7, 7, 15, wo Krüger viele Beispiele anführt, obgleich häufiger im ersten Gliede ἤν steht. Bes. zu beachten ist dieser Gebrauch beim imperat., εἰ δέ, σὺ μέν μευ ἄκουσον Il. 9, 262, wo man gew. βούλει ergänzt. Vgl. unten bes. εἰ δ' ἄγε.
B. In indirecter Frage, ob; – a) mit dem Indicativ; σάφα οὐκ οἶδ', εἰ ϑεός ἐστι, ich weiß nicht, ob er ein Gott ist, Il. 5, 183; πρὶν ἂν μάϑω εἰ τέϑνηχ' ὁ Πηλέως γόνος Soph. Phil. 333; εἰ δίκαια ποιήσω οὐκ οἶδα Xen. An. 1, 3, 5; σκέψαι, εἰ ὁ Ἑλλήνων νόμος κάλλιον ἔχει 7, 3, 37; ὅρα, εἰ φαίνεται Aesch. Prom. 799; ὅρα, εἰ διακωλύεις Plat. Prot. 331 b; ἐπισκεψώμεϑα, εἰ ἄρα τἀληϑῆ λέγω 343 c. – b) mit dem conj.; οὐ μὰν οἶδ', εἰ – ἐπαύρηαι Il. 15, 16; οὐκ οἶδ', εἰδῶ, ob ich geben soll, Xen. Cyr. 8, 4, 16; ἐς τὰ χρηστήρια ἔπεμψε (u. ließ fragen), εἰ στρατεύηται ἐπὶ τοὺς Πέρσας Her. 1, 75; ἐχρηστηριάζοντο, εἰ ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα 2, 52. – c) mit dem optat.; ἐνέβησε εὶς φροντίδα, εἴ κως δύναιτο Her. 1, 46; ἐβουλεύετο, εἰ πέμποιεν, ob sie schicken sollten, Xen. An. 1, 10, 5; mit dem optat. potent.; ἠρώτων, εἰ δοῖεν ἄν 4, 8, 7, wie auch οὐκ οἶδ' ἂν εἰ πείσαιμι zu erklären, s. ἄν. Wie Thuc. 2, 77 sagt ἔδοξεν αὐτοῖς πειρᾶσαι, εἰ δύναιντο ἐπιφλέξαι τὴν πόλιν, zu versuchen, ob sie die Stadt verbrennen könnten (vgl. πειρήϑη, εἴ οἱ ἐφαρμόσσειε Il. 19, 385), so oft mit Auslassung von πειράομαι, z. B. πρέσβεις ἔπεμψαν, εἴ πως πείσειαν, ob sie sie wohl überredeten, Thuc. 1, 58. So schon Hom., ἀντίος ἤλυϑεν, εἴ πώς εὑ πεφίδοιτο Il. 20, 463; ἀναπεπταμένας ἔχον πύλας, εἴ τιν' ἑταίρων σαώσειαν 12, 122; αὐτίκα κηρύκεσσι κέλευσαν ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα, εἰ πεπίϑοιεν Πηλείδην 23, 40; ὑποφειδόμενοι, εἴ πως ἐϑελήσειαν οἱ Καρδοῦχοι διιέναι Xen. An. 4, 1, 8; ἐδόκει καλέσαι ἐκείνους, εἰ βούλοιντο συμμαχίαν ποιήσασϑαι 5, 4, 8. – In einigen Stellen kann εἰ mit ob nicht übersetzt werden; τίς δ' οἶδ', εἴ κέ ποτέ σφι βίας ἀποτίσεται ἐλϑών Od. 3, 216; ἄδηλον νομίζων, εἰ πρὶν ἐπ' αὐτὸ ἐλϑεῖν διαφϑαρήσεται Thuc. 2, 53; σκέψασϑε, εἰ ἄρα καὶ τοῠτο μωρότατον πεποιήκασι Xen. An. 3, 2, 22, wo Krüger zu vgl.; τί γὰρ ᾔδειν, εἴ τι κἀκεῖνος εἶχε σιδήριον Lys. 1, 42. – In Doppelfragen εἰ – ἦ; Il. 2, 367; Plat. Prot. 331 b; Xen. An. 1, 10, 5 u. sonst; δεῖ σκοπεῖν, εἰ δίκαια λέγω ἢ μή Plat. Apol. 18 a; Gorg. 459 c u. sonst; häufig εἰ – εἴτε, w. m. s. – In directer Frage kommt es erst im N. T. u. LXX. vor, in guten Autoren sind die einzelnen Stellen, wo es stand, z. B. Xen. Cyr. 6, 3, 36 An. 5, 8, 6, richtig geändert worden.
C. Ebenfalls conditional ist ursprünglich der Gebrauch des εἰ, wo wir gewöhnlich daß setzen, u. man es durch ὅτι zu erklären gewohnt ist; nach ϑαυμάζω von Her. an sehr häufig; ϑωυμάζω, εἴ μοι ἀπεστᾶσι, ich wundere mich, wenn (daß) sie abgefallen sind, Her. 1, 155; Plat. Phaedr. 274 a u. sonst oft; ϑαυμάσας ἔχω, εἰ Soph. O. C. 1139; nach den Verbis, die eine Gemüthsbewegung bedeuten, nicht selten, wobei der Umstand, der die Gemüthsbewegung hervorbringt, eigentlich als ein noch zweifelhafter, angenommener erscheint; oft aber ist auch eine gemilderte, bescheiden vorgebrachte Behauptung in εἰ enthalten; ἀγανακτῶ, εἰ Plat. Lach. 194 a; Crit. 43 b; δεινὸν ποιεῖσϑαι, εἰ Thuc. 6, 60; χαλεπῶς φέρειν, εἰ Xen. Cyr. 5, 2, 12; ἐπαιδέομαι, εἰ Soph. Ant. 510; αἰσχύνομαι, εἰ Aesch. 3, 158; φϑονέω, εἰ Eur. Ion 1321.
Verbindungen mit andern Partikeln; καὶ εἰ, ὡς εἰ s. unter καί u. ὡς; die mit εἰ anfangenden folgen hier in der Reihe.
-
4 δράω
δράω δράσω, thun; perf. pass. δέδραμαι, Eur. Andr. 800 u. sonst, aber bei Sp. häufig δέδρασμαι, als v. l. auch Thuc. 3, 54; δρασϑείς 6, 53; ἐδράσϑη Poll. 9, 156; s. unten adj. verb. – Bei Homer einmal: Odyss. 15, 317 αἶψά κεν εὖ δρώοιμι μετὰ σφίσιν, ὅ ττ' ἐϑέλοιεν, von einem Diener, der aufwarten, bedienen will. Merkwürdig ist, daß die beiden einzigen Homerischen Composita, παραδράω und ὑποδράω, sich auch nur in demselben Stücke der Odyssee finden, jedes einmal, vom Aufwarten des Dieners, Odyss. 15, 324 οἷά τε τοῖς ἀγαϑοῖσι παραδρώωσι χέρηες, vs. 333 οἵ σφιν ὑποδρώωσιν. Von andern Wörtern desselben Stammes finden sich bei Homer δραίνω, ὀλιγοδρανέω. δρηστήρ, δρήστειρα, ὑποδρηστήρ, δρηστοσύνη. – Folgende: a) intrau., thätig sein; handeln, im Ggstze von παϑεῖν, bes. bei den Dorern, wie das att. πράττω. Arist. poet. 3, 6; so εὖ δρῶσαν, εὖ πάσχουσαν Aesch. Eum. 830; vgl. Ch. 311; ὅστις γὰρ εὖ δρᾶν εὖ παϑὼν ἐπίσταται Soph. Phil. 668; ποιεῖν καὶ δρᾷν, thun u. handeln, vrbdt Plat. Soph. 233 d. – b) traus., vollbringen, ausführen; τί, etwas Gewaltiges ausführen, im guten und im bösen Sinne; Tragg. u. in Prosa; οὐδὲν δράσεις, du wirst nichts ausrichten, Ar. Eccl. 704; οἱ δεδρακότες, die Thäter, die Schuldigen, D. Hal. 2, 52. 4, 5; vgl. Soph. O. R. 246; ὁ δράσας Plat. Lgg. IX, 878 e; τὰ δρώμενα, das Gethane, die Thaten, Soph. oft; – τινά τι, Einem etwas anthun; τοιαῠτ' Ἀτρεῖδαί με δεδράκασι Soph. Phil. 315; ὅσιον ϑεοὺς δρᾶν Eur. Suppl. 40; τί ποτ' ἀγαϑὸν ἂν δράσειεν ἡμᾶς; Plat. Legg. I, 641 a; τί ἂν δράσειεν αὐτοὺς ὅ τι οὐκ ἂν μεῖζον ἀντιπάϑοιεν Thuc. 6, 35; aber πᾶν δέ σοι δρῴημεν ἄν Eur. Cycl. 132 ist: in Allem möchten wir dir dienen, beistehen; μὴ δρᾶ τοὺς τεϑνηκότας κακῶς Soph. Ai. 1133, u. A.; τὰ εὖ δεδρασμένα, Wohlthaten, Thuc. 3, 54; δρᾶν εἴς τινα, gegen Einen verüben, Soph. O. C. 980; Dio Cass. 71, 3; ταὐτὰ δρᾶν περί τι, eben dasselbe thun, Plat. Polit. 279 c; vgl. τὰ περὶ τοὺς Ἑρμᾶς δρασϑέντα Thuc. 6, 53; – πάντα δρᾶν, bei Tragg. u. in Prosa, Alles thun, Alles aufbieten; τί δρῶ; was soll ich thun? Tragg.; –. τὸ δρῶν, das Thätigsein, der Beistand, Soph. O. C. 1600; οἶσϑ' ὃ δρᾶσον, weißt du, was du thun mußt? Ar. Pax 1061 u. öfter; vgl. Hermann zu Viger. p. 740; – τουτὶ τί δρᾷ τὸ ποτήριον; d. i. was bedeutet dieser Becher? Ar. Equ. 237. Nach Ath. XIV, 660 a heißt es in der ältern Sprache auch »ein Opfer verrichten«, ἔρδειν. – Adj. verb. δραστέος, was gethan werden muß; ἐκμαϑεῖν τί δραστέον Soph. O. R. 1443; ὁποῖα δραστέ' ἐστίν Tr. 1194; Eur. u. Plat. Polit. 268 d Phil. 20 a.
-
5 ὅτ-αν
ὅτ-αν, d. i. ὅτ' ἄν, wie auch seit Wolf im Hom. überall geschrieben, c. conj., im Fall daß, eine bedingte Zeitbestimmung, daher auch so oft als, so bald als, von einer öfters wiederkehrenden Handlung in Bezug auf die Gegenwart, τὸν δ' οὔποτε κύματα λείπει παντοίων ἀνέμων, ὅτ' ἂν ἔνϑ' ἢ ἔνϑα γένωνται, Il. 2, 396; τὰς διαπέρσαι (für imperat.), ὅτ' ἄν τοι ἀπέχϑωνται πέρι κῆρι, 4, 53; Od. 9, 6; zu bemerken Il. 1, 518 ἦ δὴ λοίγια ἔργ', ὅτε μ' ἐχϑοδοπῆσαι ἐφήσεις Ἥρῃ (einen einzelnen Fall, der bestimmt eintreten wird, andeutend), ὅτ' ἄν μ' ἐρέϑῃσιν ὀνειδείοις ἐπέεσσιν, was wohl stattfinden dürfte; ὅτ' ἄν ποτε, Il. 4, 164. 6, 448; u. in Gleichnissen, ὡς δ' ὅτ' ἄν, wie wenn, 10, 5. 11, 269. 15, 170 Od. 5, 394. 10, 216; Il. 12, 42 ist στρέφεται epische Form für στρέφηται; Od. 10, 410 ὡς δ' ὅτ' ἂν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται, πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ist als eine durch den Zwischensatz veranlaßte Anakoluthie zu erklären, welche das Bild selbstständig, ohne Rücksicht auf die eintretende Partikel ausführt; ὅταν ϑεοῦ Μοῖρα πέμπῃ ὄλβον, Pind. Gl. 2, 21; χὤταν πόλιν οἱ σοφοὶ τηρέωντι, P. 2, 88, öfter; τί που δράσεις, ὅταν τὰ λοιπὰ πυνϑάνῃ κακά; Aesch. Prom. 746; ὅταν δ' ἀείδειν ἢ μινύρεσϑαι δοκῶ, κλαίω τότε, Ag. 16, öfter; ὅταν τι δρᾷς ἐς κέρδος, so oft, οὐκ ὀκνεῖν πρέπει, Soph. Phil. 111, öfter; auch in Beziehung auf ein Demonstrativum, χὤταν τις εὖ ζῇ, τηνικαῠτα τὸν βίον σκοπεῖν χρή, Phil. 503, vgl. O. R. 76; ὅταν τάχιστα, sobald als, Ar. Thesm. 1025; u. in Prosa, vgl. Xen. Cyr. 4, 5, 33; ὅταν πρῶτον, Plat. Lys. 211 b Rep. I, 333 b u. sonst; vgl. οὐκοῦν οἱ ἀνδρεῖοι οὐκ αἰσχροὺς φόβους φοβοῦνται, ὅταν φοβῶνται, wenn sie ja fürchten, den Fall angenommen, daß sie fürchten, Prot. 360 b; πότερον τὰ μεταξὺ ταῦτα ἕνεκεν τῶν ἀγαϑῶν πράττουσιν, ὅταν πράττωσιν; wo wir umstellend sagen »wenn man das Mittlere thut, thut man es des Guten wegen?« Gorg. 468 a; ebendaselbst βαδίζομεν ὅταν βαδίζωμεν, ἕσταμεν ὅταν ἑστῶμεν, vgl. Phaed. 68 d; Xen. οὗτοι ἡμῖν ὅταν ἀπίωμεν, ἕψονται, An. 6, 3, 15, der es auch in indirecter Rede braucht, wo man ὅτε c. optat. erwarten sollte, 4, 5, 36; εἰκὸς ὅταν γνῶσιν – αὐτοὺς πειράσεσϑαι, Thuc. 4, 60, u. A. – Mit dem optat. ist es verbunden Aesch. Pers. 442, πέμπει τούςδ', ὅπως, ὅταν νεῶν φϑαρέντες ἐχϑροὶ νῆσον ἐκσωζοίατο, κτείνοιεν, wo vielleicht richtiger ὅτ' ἄν zu schreiben u. ἄν zum opt. als opt. pot. zu ziehen ist, od. der opt. durch den von ὅπως abhängigen Satz veranlaßt ist; vgl. Hes. O. 116, ἀλλ' ὅταν ἡβήσειε καὶ ἥβης μέτρον ἵκοιτο, παυρίδιον ζώεσκον; Schäfer schreibt so ὅταν γράφοι bei D. Hal. de C. V. p. 402. Vgl. ὅτε. – Bei Pol. steht auch getrennt ὅτε γὰρ ἄν. – Ὅταν τε – καὶ ὅταν, sei es daß – oder, sive – sive, Plat. Legg. V, 744 c.
-
6 δε
δέ1) ( противоположения) а, же, с другой стороны, однакоτοὺς μὲν λόγους ἀποδέχεσθε, τοὺς δὲ οὐ Plat. — (стало быть), одни положения вы принимаете, другие же нет
2) (сопоставления, соединения или перечисления) и, (а) такжеοἵηπερ φύλλων γενεή, τοίη δὲ καὴ ἀνδρῶν Hom. — каково племя листьев, таково и племя людей;
Κῦρος ἡγήσατο Μήδων, κατεστρέψατο δὲ Σύρους, ἦρξε δὲ Βακτρίων Xen. — Кир стал повелителем мидян, подчинил себе также сирийцев, покорил и бактриев3) ( пояснения) ибо, так как, ведь4) ( уточнения) а, же5) ( вывода или перехода в речи) так вот, итакὧδε δὲ λέγω Plat. — так вот я и говорю;
ἦμος δ΄ ἠέλιος ἀμφιβεβήκει Hom. — и вот, когда взошло солнце;ἑόρακας δέ ; Xen. — так, стало-быть, ты видел?6) (подчеркивания, усиления или выделения) же, именно, нуἔστι δὲ τί ; Plat. — что же именно?;
σὺ δὲ οὐκ ἂν αἰσχύνοιο ; Plat. — ну а тебе-то не было бы стыдно?;σὺ δ΄ εἴ τι δράσεις τῶνδε, μέ σχολέν τίθει Aesch. — если ты уж хочешь сделать это, то не медли7) ( уступательности) однако, все же, хотя быεἰ καὴ μέ βλέπεις, φρονεῖς δ΄ ὅμως Soph., — хотя ты не видишь, но все же догадываешься;
πᾶν γύναιον καὴ παιδίον καὴ θηρίον δέ Plat. — всякое (живое существо) - женщина, ребенок или даже животное -
7 οταν
ὅτ΄ ἂν (ἄνεμοι) γένωνται Hom. — когда поднимаются ветры;
τί που δράσεις, ὅ. τὰ λοιπὰ πυνθάνῃ κακά ; Aesch. — что же станешь делать, когда узнаешь о прочих несчастьях?;ὅ. δ΄ ἵκηται Soph. — когда он придет;χὤταν (= καὴ ὅ.) τις εὖ ζῇ Soph. — когда кто-л. преуспевает;ὅ. τάχιστα Xen., Arph. и ὅ. πρῶτον Plat. — лишь только, как скоро;ὅ. τε …καὴ ὅ. … Plat. — в том случае, когда …или в случае, если … -
8 γε
γε, [dialect] Dor. and [dialect] Boeot. [full] γα, enclitic Particle, giving emphasis to the word or words which it follows.I with single words, at least, at any rate, but often only to be rendered by italics in writing, or emphasis in pronunciation: τὸ γὰρ.. σιδήρου γε κράτος ἐστίν such is the power of iron, Od.9.393; εἴ που πτωχῶν γε θεοὶ.. εἰσίν if the poor have any gods to care for them, 17.475;μάλιστά γε 4.366
; ὅ γ' ἐνθάδε λεώς at any rate the people here, S.OC42, etc.: with negs., οὐ δύο γε not even two, Il.5.303, 20.286; οὔκουν φθόγγος γε not the least sound, E.IA9.2 with Pronouns: with Pron. of [ per.] 1st Pers. so closely joined, that the accent is changed, in ἔγωγε, ἔμοιγε (also ἔγωγα [dialect] Lacon., but ἐγώνγα, ἰώνγα [dialect] Boeot.): in Hom. freq. with Art. used as Pron., v. ὅ γε: with demonstr. Pronouns, κεῖνός γε, τοῦτό γε, etc.: in Com. coalescing with -ί final, ; τουτογί, ταυταγί, etc., Id.V. 781, Pax 1057, etc. (but ): after possess. Pronouns,ἐμόν γε θυμόν Il.20.425
, etc.: freq. after relat. Pronouns, ὅς γε, οἵ γε, etc.,οἵ γέ σου καθύβρισαν S.Ph. 1364
;ὅς γ' ἐξέλυσας δασμόν Id.OT35
, etc.; ὅσον γε χρῄζεις even as much as.., ib. 365;οἷόν γέ μοι φαίνεται Pl.R. 329a
: rarely with interrog. Pronouns,τίνα γε.. εἶπας
;E.
Tr. 241; ;S.
Ph. 441.3 after Conjunctions, to emphasize the modification or condition introduced by the subjoined clause, πρίν γε, before at least, sts. repeated,οὐ μὲν.. ὀΐω πρίν γ' ἀποπαύσεσθαι, πρίν γε.. αἵματος ἆσαι Ἀρῆα Il.5.288
, cf. Od.2.127; πρὶν ἄν γε or πρίν γ' ἄν, Ar.Eq. 961, Ra.78, etc.; ; ;ἐπεί γε X.An.1.3.9
;ἐπειδή γε Th.6.18
;ὅπου γε X.Cyr.2.3.11
; εἴ γε, ἐάν γε, if that is to say, if really, Th.6.18, Pl.Phdr.25<*>c; also simply to lay stress on the condition, κἄν γε μὴ λέγω and if I do not.., Ar.Ach. 317; εἴπερ γε if at any rate, Hdt.7.16.γ, 143, etc.; ὥστε γε (v.l. ὥς γε), with inf., so far at least as to.., Pl.Phdr. 230b;ὥς γ' ἐμοὶ χρῆσθαι κριτῇ E.Alc. 801
; ὥς γε or ὥσπερ γε as at least, S.Ant. 570, OT 715, etc.:—γε may follow τε, when τε is closely attached to the preceding word,ὡς οἷόν τέ γε μάλιστα X.Mem.4.5.2
, Pl.R. 412b; ; :—for its use in opposed or disjunctive clauses, v. infr. 11.3.4 after other Particles, καὶ μὴν.. γε, οὐ μὴν.. γε, with words intervening, X.Mem.1.4.12, E.Alc. 518, etc.; after ἄν in apodosi, when preceded by οὐ or καί, Id.Ph. 1215, Or. 784; ἄταρ.. γε but yet, Ar.Ach. 448; καίτοι γε, v. καί τοι; ἀλλά γε (without intervening words) is f.l. in Pl.Hp.Ma. 287b (leg. ἀλλ' ἄγε), R. 331b ( ἀλλά γε ἕν codd.,ἀλλὰ ἕν γε Stob.
); ἀλλά γε δή dub. in Id.Phdr.262a; later, Plu.2.394c, Ael.NA10.49 codd.: but,5 when preceding other Particles, γε commonly refers to the preceding word, while the Particle retains its own force: but sts. modifies the sense of the following Particle, γε μήν nevertheless,πάντως γε μήν Ar.Eq. 232
, cf. E.El. 754, X., etc.; [dialect] Ep. and [dialect] Ion.γε μέν Il.2.703
, Od.4.195, Hdt.7.152; , S.Tr. 484; , X.An.2.3.9, etc.: γε δή freq. strengthens an assertion, A.Pr.42, Th.2.62, etc.;οἰόμεθά γε δή Pl.Euthd. 275a
(cf. also 11.1); γέ τοι, implying that the assertion is the least that one can say, Ar.V. 934, Pl. 424, 1041, etc.; ; , Pl.Phdr. 264b;γέ τοί που Id.Lg. 888e
; , etc.; γέ που at all events, any how, Ar. Ach. 896, Pl.R. 607d, 478a, etc.; for γε οὖν, v. γοῦν.II exercising an influence over the whole clause:1 epexegetic, namely, that is, Διός γε διδόντος that is if God grant it, Od.1.390; κλῦθι, Ποσείδαον.., εἰ ἐτεόν γε σός εἰμι if indeed I am really thine, 9.529: hence to limit, strengthen or amplify a general assertion, ἀνὴρ.. ὅστις πινυτός γε any man— at least any wise man, 1.229; freq. preceded by καί, usu. with words intervening, ἦ μὴν κελεύσω κἀπιθωΰξω γε πρός ay and besi <*>es that.., A.Pr.73; παρῆσάν τινες καὶ πολλοί γε some, ay and a great many, Pl.Phd. 58d;καὶ γελοίως γε Id.R. 531a
; freq. with the last term in an enumeration,ταύτῃ ἄρα.. πρακτέον καὶ γυμναστέον καὶ ἐδεστέον γε καὶ ποτέον Id.Cri. 47b
;ὄψεις τε καὶ ἀκοαὶ καὶ.. καὶ ἡδοναί γε δή Id.Tht. 156b
; repeated, ; rarely without intervening words,καί γε ὁ θάνατος διὰ τὴν μοίρην ἔλαχεν Hp.Septim.9
, cf. Lys.11.7 codd.;καί γε.. ἐκχεῶ Act.Ap.2.18
: hence,2 in dialogue, in answers where something is added to the statement of the previous speaker, as ἔπεμψέ τίς σοι.. κρέα; Answ. καλῶς γε ποιῶν yes and quite right too, Ar.Ach. 1049; κενὸν τόδ' ἄγγος, ἢ στέγει τι; Answ. σά γ' ἔνδυτα .. yes indeed, your clothes, E. Ion 1412; οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα δηχθείη πόσις. Answ. σὺ δ' ἂν γένοιο γ' ἀθλιωτάτη γυνή yes truly, and you.., Id.Med. 817, cf. S.OT 680, etc.; πάνυ γε yes certainly, Pl.Euthphr.8e, etc.; οὕτω γέ πως yes somehowso, Id.Tht. 165c; sts. preceded by καί, καὶ οὐδέν γ' ἄτοπον yes and no wonder, ib. 142b, cf. d, 147e; sts. ironically,εὖ γε κηδεύεις πόλιν E.IT 1212
.3 to heighten a contrast or opposition,a after conditional clauses, εἰ μὲν δὴ σύ γ'.., τῷ κε Ποσειδάων γε .. if you do so, then at all events Poseidon will.., Il.15.49 sq.; ἐπεὶ πρὸς τοῦτο σιωπᾶν ἥδιόν σοι.. τόδε γε εἰπέ at any rate tell me this, X.Cyr. 5.5.20;εἰ μὴ τὸ ὅλον, μέρος γ' ἐπιβάλλει D.18.272
:—sts. in the protasis, εἰ γὰρ μὴ ἑκόντες γε.. ἀλλ' ἀέκοντας .. Hdt.4.120.b in disjunctive sentences to emphasize an alternative, ἤτοι κεῖνόν γε.. δεῖ ἀπόλλυσθαι ἢ σέ .. Id.1.11; ;πατὴρ δ' ἐμός.. ζώει ὅ γ' ἢ τέθνηκε Od.2.131
, cf. Il.10.504: also in the second clause,εἰπέ μοι, ἠὲ ἑκὼν ὑποδάμνασαι ἤ σέ γε λαοὶ ἐχθαίρουσι Od.3.214
, cf. Hdt.7.10.θ, S.OT 1098 sq.4 in exclamations, etc., ὥς γε μή ποτ' ὤφελον λαβεῖν dub. in E.IA70, cf. S.OC 977, Ph. 1003, Ar.Ach.93, 836, etc.; in oaths, οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρά γ' v.l. in Ar.Eq. 698;μὰ τὸν Ποσειδῶ γ' οὐδέποτ' Id.Ec. 748
;καὶ ναὶ μὰ Δία γε X.Ap.20
;καὶ νὴ Δία γε Ar.Eq. 1350
, D.Chr.17.4, Luc. Merc.Cond.28, Lib.Or.11.59, etc.: with words intervening, καὶ νὴ Δί', ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἕτεροί γε .. D.13.16;νὴ Δία, ὦ Ἀθηναῖοι, ὥρα γε ὑμῖν X.HG7.1.37
; merely in strong assertions, τίς ἂν φιλέοντι μάχοιτο; ἄφρων δὴ κεῖνός γέ .. Od.8.209, etc.5 implying concession, εἶμί γε well then I will go (in apodosi), E.HF 861;δρᾶ γ' εἴ τι δράσεις Id.IA 817
, cf. Andr. 239.III γε freq. repeated in protasis and apodosis, as πρίν γε.., πρίν γε, v. supr.1.3;εἰ μή γε.. τινὶ μείζονι, τῇ γε παρούσῃ ἀτιμίᾳ Lys.31.29
; even in the same clause, , cf. Hdt.1.187, E.Ph. 554, Pl.R. 335b, Grg. 502a.IV POSITION: γε normally follows the word which it limits; but is freq. placed immediately after the Article, asὅ γε πόλεμος Th.1.66
, etc.; or the Prep.,κατά γε τὸν σὸν λόγον X.Cyr.3.1.15
;ἔν γε ταῖς Θήβαις S.OT 1380
; orδέ, νῦν δέ γε Pl.Tht. 144e
; τὸ δέ γε ib. 164b;δοῖμεν δέ γέ που ἄν Id.R. 607d
, cf. Phd. 94a, etc.; freq. in retorts, ἁμές ποκ' ἦμες ἄλκιμοι νεανίαι. Answ.ἁμὲς δέ γ' εἰμές Carm.Pop.18
; οὐκ οἶδ' ὅτι λέγεις. Answ.ἡ γραῦς δέ γε οἶδ', ὡς ἐγῷμαι Men.Epit. 577
, cf. A.Th. 1031, etc. -
9 εἴδω
εἴδω, no [voice] Act. [tense] pres. in use, ὁράω being used:—[voice] Med., v.infr. A.11: [tense] aor. 2 [full] εἶδον always in sense ofA see (so in [tense] pres. and [tense] aor. 1 [voice] Med., to be seen, i.e. seem): but [tense] pf. [full] οἶδα, in [tense] pres. sense, know. (With ἔ-ϝιδον, cf. ([etym.] ϝ) είδομαι, (ϝ) εῖδος, Lat. videre; with ([etym.] ϝ) οῖδα, cf. Skt. véda, Goth. wait, OE. wát 'know'.)A [tense] aor. 2 εἶδον (late ), serving as [tense] aor. to ὁράω, [dialect] Ep. ἴδον, iter.ἴδεσκε Il.3.217
, late [dialect] Aeol.εὔιδον Epigr.Gr.990.11
([place name] Balbilla); imper. ἴδε (in [dialect] Att. written as Adv. ἰδέ, behold! Hdn.Gr.2.23), ἴδετε; subj. ἴδω, [dialect] Ep.ἴδωμι Il.18.63
; opt. ἴδοιμι; inf. ἰδεῖν, [dialect] Ep. ἰδέειν; part. ἰδών: hence, [tense] fut.ἰδησῶ Theoc.3.37
:—[voice] Med., [tense] aor. 2 εἰδόμην, [dialect] Ep. ἰδόμην, in same sense, poet., [dialect] Ion., and later Prose (c. gen., Arat.430) (so in compds., even in [dialect] Att. Prose, v. ἐπ-, προ-, ὑπ-ειδόμην); imper. ἰδοῦ (freq. written as Adv. ἰδού, = ἰδέ); subj. ἴδωμαι; opt. ἰδοίμην; inf. ἰδέσθαι; part.ἰδόμενος Hdt.1.88
, al.:1 see, perceive, behold, ὀφθαλμοῖσι or ἐν ὀφθαλμοῖσι ἰδέσθαι see before the eyes, Il.1.587, etc.;ἰδεῖν ἐν ὄμμασιν E.Or. 1020
; ἄγε, πειρήσομαι ἠδὲ ἴδωμαι well, I will try and see, Od.6.126, cf. 21.159; mark, observe, Il.4.476, Od.4.412, etc.: folld. by relat. clause,ἴδωμ' ὅτιν' ἔργα τέτυκται Il.22.450
; : freq. in inf. after Subst. or Adj., θαῦμα ἰδέσθαι a marvel to behold, Il.5.725;οἰκτραῖσιν ἰδεῖν A.Pr. 240
;ἐλεινὸς ἰδεῖν Pl.R. 620a
.c see, i.e. experience,νόστιμον ἦμαρ ἰδέσθαι Od.3.233
, etc.;δούλειον ἦμαρ ἰδεῖν E.Hec.56
;ἀέλιον ἕτερον ἰδεῖν S.Tr. 835
;τὴν δίκην ἰδεῖν Id.Ant. 1270
(lyr.); ἀλόχου κουριδίης.. οὔ τι χάριν ἴδε he saw (i.e. enjoyed) not the favour of his wedded wife, Il.11.243.2 look, ἰδεῖν ἐς .. look at or towards, 2.271, etc.; ἰδεῖν ἐπί .. 23.143; πρός .. Od.12.244; εἰς ὦπα ἰδέσθαι look him in the face, Il.9.373, etc.;κατ' ἐνῶπα ἰδών 15.320
; ἄντα, ἐσάντα, or ἄντην ἰδεῖν, 13.184, 17.334, Od.5.78, etc.: qualified by Adv. or Adj., ὑπόδρα ἰδών looking askance, Il.1.148, al.; ἀχρεῖον ἰδών looking helpless, 2.269; κέρδος ἰδεῖν look to gain, A.Eu. 541 (lyr.).3 see mentally, perceive, ἰδέσθαι ἐν φρεσίν ' to see in his mind's eye', Il.21.61, cf. 4.249;ἰδεῖν τῇ διανοίᾳ Pl.R. 511a
.II [voice] Med., [tense] pres. [full] εἴδομαι, [dialect] Ep.ἐείδεται Theoc.25.58
, part.ἐειδόμενος Pi.
N..10.15: [tense] aor. εἰσάμην, [dialect] Ep. part.ἐεισάμενος Il. 2.22
, al.:—only [dialect] Ep.and Lyr., to be seen, appear, εἴδεται ἄστρα they are visible, appear, 8.559;εἰ. ἦμαρ ὑπὸ Τρώεσσι δαμῆναι 13.98
;εἴσατο δέ σφι δεξιός 24.319
;ὅπη τὸ Ταρτάρειον εἴδεται βάθρον Epigr.Gr.1034.19
([place name] Callipolis), cf. Od.5.283; perh. also οὔ πῃ χροὸς εἴσατο none of the skin was visible, Il.13.191.2 c. inf., appear or seem to be, ; , etc.: with inf. omitted,οἱ τό γε κέρδιον εἴσατο θυμῷ 19.283
, etc.;οὐ μέν μοι κακὸς εἴδεται Il.14.472
, cf. Theoc. 25.58; also, look like or make a show of.., εἴσατ' ἴμεν ἐς Λῆμνον he made a show of going to Lemnos, Od.8.283; εἴσατο δ' ὡς ὅτε ῥινόν it had the look as of a shield, 5.281.3 strictly middle, c. dat., εἴσατο φθογγὴν Πολίτῃ she made herself like Polites in voice, Il.2.791, cf. 20.81;αὐδὴν εἰσάμενός τινι Rhian.50
: esp. in part., like,εἰδομένη κήρυκι Il.2.280
, etc.;τῷ δ' ὄψιν ἐειδόμενος Pi.N.10.15
;εἰδόμενος τοκεῦσιν A.Ag. 771
(lyr.);φάσμα εἰδόμενόν τινι Hdt.6.69
.B [tense] pf., οἶδα I know, used as [tense] pres.: [tense] plpf. ᾔδεα (v. infr.), I knew, used as [tense] impf.:—[tense] pf. οἶδα, [dialect] Aeol.ὄϊδα Alc. 145
; [ per.] 2sg. οἶδας once in Hom., Od.1.337, cf. h.Merc. 456, Thgn.491, Hippon.89, Hp.Acut.67, E.Alc. 780, Philem.44.3 codd.; οἶσθα elsewh. in Hom., [dialect] Att., etc.; in Com. also sts.οἶσθας Cratin.105
, Alex.15.11, Men.348.5, cf. Herod.2.55; pl., ἴσμεν, [dialect] Ep., [dialect] Aeol., and [dialect] Dor. ἴδμεν, also [dialect] Ion., Hdt.1.6, al.; ἴστε, ἴσασι [ῐς- Od.2.211, al., but ῑς- ib. 283, al.];οἴδαμεν Hdt.2.17
,οἴδατε AP12.81
(Mel.),οἴδᾱσι Hdt.2.43
, X.Oec. 20.14 codd.; dual,οἴδατον Socr.Ep.22.1
: imper. ἴσθι, ἴστω, [dialect] Boeot. ἴττω, late codd.: from [ per.] 3pl. ἴσασι (ἴσαντι Epich. 53
) were formed [dialect] Dor. [ per.] 1sg.ἴσᾱμι Epich.254
, Pi.P.4.248; [ per.] 3sg.ἴσατι IG14.644.4
([place name] Bruttii); [ per.] 1pl.ἴσᾰμεν Pi.N.7.14
, ἴσαμες prob. in Dialex. 6.12; Cret. [ per.] 3pl. subj. ; inf. ϝισάμην Kohler-Ziebarth Stadtrecht von Gortyn 34 No.3.19; part.ἴσας A.D.Adv.175.19
, dat. sg.ἴσαντι Pi.P.3.29
, Cret. pl. : subj. εἰδῶ (εἰδέω, ἰδέω, Il.14.235, Od.16.236), [dialect] Ion. [ per.] 3pl. (Halic., V B.C.); [dialect] Ep. alsoεἴδω Od.1.174
, al. (cf. Hdn. Gr.2.131),εἴδομεν Il.1.363
,εἴδετε Od.9.17
: opt. εἰδείην, [ per.] 1pl. , R. 582a: inf. εἰδέναι, [dialect] Ep. ἴδμεναι, ἴδμεν, alsoἰδέμεν Pi.N.7.25
: part. εἰδώς, εἰδυῖα, [dialect] Ep. also ἰδυῖα, Elean :—[tense] plpf.ᾔδεα Il.14.71
, Hdt.2.150, [var] contr.ᾔδη S.Ant.18
, Ar.Av. 511, Pl.Smp. 119a,ᾔδησθα Od.19.93
, Eup. 416, etc. (but ᾔδεισθα freq. in codd., Ar.Ec. 551, E.Cyc. 108, Pl.Men. 80d, al.), ᾔδεε ([etym.] ν) Il.17.402, al.,ᾔδη 1.70
, al. (also later [dialect] Att., acc. to Aristarch. ap. Choerob.in Theod.2.86), [dialect] Att. [var] contr. ᾔδει ([etym.] ν) E. Ion 1187, Ar.V. 558, etc.; [dialect] Ep. 2 and [ per.] 3sg. ἠείδης, ἠείδη (v.l. - εις, - ει), Il.22.280, Od.9.206; [dialect] Att. also [ per.] 1sg.ᾔδειν D.37.24
, [ per.] 2sg. , etc.; pl.,ᾔδειμεν Aeschin.3.82
, Arist.APo. 87b40,ᾔδεμεν Men.14D.
(to be read in S.OT 1232),ᾔδειτε D.55.9
, etc. ( ᾔδετε prob. in E.Ba. 1345), [dialect] Ion.ᾐδέατε Hdt.9.58
([etym.] συν-), ᾔδεισαν LXX Ge.42.23
, Str.15.3.23,ᾔδεσαν Hdt.7.175
, Thgn.54, etc.; late [dialect] Ep. ᾔδειν, ἠείδειν, A.R.2.65,4.1700, also ᾖσμεν, ᾖστε, ᾖσαν, Ar.Fr.149.4 (prob.), S.Fr. 340, E. Cyc. 231, etc.; [dialect] Ep. [ per.] 3pl.ἴσαν Il.18.405
, Od.4.772:—[tense] fut., in this sense,εἴσομαι Il.1.548
, Hp.VM20, Ar.Ach. 332, etc.; alsoεἰδήσω Od.7.327
, Hdt.7.234, Isoc.1.44, Aen.Tact.31.5, Arist.Top. 108a28, Herod.5.78, Apollon.Perg.Con.1 Praef., etc.; inf.εἰδησέμεν Od.6.257
.—The [tense] aor. and [tense] pf. are usu. supplied by γιγνώσκω; [tense] aor. 1 inf. εἰδῆσαι is found in Hp.Acut.(Sp.) 22, Epid.6.8.25 (ἐξ-), Arist.EN 1156b27, Thphr.Char. Prooem.4; imper.εἴδησον PCair.Zen.36.2
(iii B.C.); [ per.] 3pl. subj. εἰδήσωσιν Herzog Koische Forschungen No. 190 (ii/i B.C.):—know, have knowledge of, be acquainted with, Hom., etc.: c. acc. rei, ; νοήματα, μήδεα οἶδε, Od.2.122, Il.18.363, etc.: less freq. c. acc. pers.,τούτους μὲν δὴ οἶδα Od.4.551
, cf. Pl.R. 365e, D.54.34, etc.; πρῶτος ὧν ἡμεῖς ἴδμεν the first we know of, Hdt.1.6, etc.;παλαίτατος ὧν ἀκοῇ ἴσμεν Th.1.4
: strengthd. by εὖ or σάφα, εὖ τόδ' ἴσθι know well, be assured of this, E.Med. 593;σάφ' οἶδ' ἐγώ A.Supp. 740
, etc.: freq. in Hom. with neut. Adj., to express character or disposition, ἄγρια οἶδε has fierceness in his heart, Il.24.41; ἀθεμίστια ᾔδη had law lessness in his heart, Od.9.189; αἴσιμα, ἄρτια ᾔδη, 14.433, 19.248; εἴ μοι ἤπια εἰδείη if he were kindly disposed towards me, Il.16.73;φίλα εἰδότες ἀλλήλοισιν Od.3.277
; κεχαρισμένα, πεπνυμένα εἰδώς, 8.584, 24.442: c. gen.,ὃς σάφα θυμῷ εἰδείη τεράων Il. 12.229
;ὃς πάσης εἰδῇ σοφίης 15.412
; τόξων ἐῢ εἰδώς cunning with the bow, 2.718;αἰχμῆς ἐῢ εἰ. 15.525
;οἰωνῶν σάφα εἰδώς Od.1.202
;ἐῢ εἰδὼς τεκτοσυνάων 5.250
;μάχης ἐῢ εἰδότε πάσης Il.2.823
;κύνε εἰδότε θήρης 10.360
; ;εἰδὼς πυγμαχίης 23.665
;θεοπροπίων ἐῢ εἰδώς 6.438
; χάριν εἰδέναι τινί acknowledge a debt to another, thank him, 14.235, Hdt.3.21, etc.: imper., freq. in protestations, ἴστω νῦν Ζεὺς αὐτός be Zeus my witness, Il.10.329;ἴστω νῦν τόδε Γαῖα 15.36
, etc.; [dialect] Boeot. ἴττω Ἡρακλῆς etc., Ar.Ach. 860, etc.: part. εἰδώς, abs., one who knows, one acquainted with the fact,ἰδυίῃ πάντ' ἀγορεύω Il.1.365
;μετ' εἰδόσιν ἀγορεύειν 10.250
;μακρηγορεῖν ἐν εἰδόσιν Th.2.36
, cf. 3.53;μαθεῖν παρὰ τοῦ εἰδότος Pl.R. 337d
, etc.; also ἰδυίῃσι πραπίδεσσι with knowing mind, Il.1.608,al.2 c. inf., know how to do,οἶδ' ἐπὶ δεξιά, οἶδ' ἐπ' ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν 7.238
, cf. S.Ph. 1010, Ar.V. 376; also, to be in a condition, be able, have the power, E.Med. 664, D.4.40; of drugs,ὅσα λεπτύνειν οἶδε Alex.
Trall.Febr.6; of a festival, οἶδε ἐκπέμπουσα δάκνειν Chor.p.124 B.; learn, .3 c. part., to know that such and such is the fact, the part. being in nom. when it is a predicate of the Subject of the Verb, ἴσθι μοι δώσων know that thou wilt give, A.Ag. 1670;ἴστω ὑπὸ τοῦ ἀδελφεοῦ ἀποθανών Hdt.4.76
; : in acc. when it is predicate of the Object, ; : with part. omitted, γῆν αὐτὰ οἶδεν ἀμφότερα (sc. ὄντα) Jul.Or.7.226a.4 less freq.c.acc. et inf.,πλήθους.. ἂν σάφ' ἴσθ' ἕκατι βάρβαρον ναυσὶν κρατῆσαι A.Pers. 337
, cf. S.Ph. 1329;εὖ ἴσθι τοῦτον.. ἰσχυρῶς ἀνιᾶσθαι X.Cyr.8.3.44
; alsoεὖ τόδ' ἴσθι, μηδάμ' ἡμέρᾳ μιᾷ πλῆθος τοσουτάριθμον ἀνθρώπων θανεῖν A.Pers. 431
;ἕν γ' ἀκούσασ' ἴσθι, μὴ ψευδῶς μ' ἐρεῖν E.IA 1005
.5 c. acc. folld. by ὡς, ὅτι, etc.,οἶδα κἀμαυτὴν ὅτι ἀλγῶ S.El. 332
;ἐάν τινα εἰδῶσιν ὅτι ἄδικός ἐστι Pl.Prt. 323b
, etc.6 οὐκ οἶδ' εἰ .. I know not whether, to express disbelief or doubt, sts. with ἄν transposed,οὐκ οἶδ' ἂν εἰ πείσαιμί σε E. Alc.48
, cf. D.45.7: with Verb omitted after εἰ, as οὐκ οἶδ' εἴ τις ἄλλος perhaps no other, Isoc.6.1, 12.10.7 in similar ellipses with other Conjunctions, οὐκ οἶδ' ὅπως I know not how, Pl.R. 40cb;οὐκ οἶδ' ὁπόθεν Id.Cra. 396d
.8 οἶδα, ἴσθι are freq. parenthetic, ; σάφ' οἶδα ib.94, 963; also οἶδ' ὅτι, οἶσθ' ὅτι, ἴσθ' ὅτι, πάρειμι δ' ἄκων οὐχ ἑκοῦσιν, οἶδ' ὅτι (sc. πάρειμι ) I know it well, S.Ant. 276; οἶδ' ὅτι, freq. in D., as 9.1, al.;σάφ' ἴσθ' ὅτι Ar.Pl. 889
:—οἶσθ' ὅ, οἶσθ' ὡς, with imper., are common in Trag. and Com., οἶσθ' οὖν ὃ δρᾶσον; do—thou know'st what, i.e. make haste and do, Ar.Eq. 1158, cf. Pax 1051, etc.; οἶσθ' ὡς πόησον; S.OT 543; also οἶσθ'.. ὡς νῦν μὴ σφαλῇς; Id.OC75; οἶσθα νῦν ἅ μοι γενέσθω; E.IT 1203: rarely with the [tense] fut., οἶσθ' οὖν ὃ δράσεις (nisileg. δρᾶσον); Id.Cyc. 131, cf. Med. 600 codd. -
10 οἶδα
οἶδα,A [tense] pf. morphology, οἶδα I know, used as [tense] pres.: [tense] plpf. ᾔδεα (v. infr.), I knew, used as [tense] impf.:—[tense] pf. οἶδα, [dialect] Aeol.ὄϊδα Alc. 145
; [ per.] 2sg. οἶδας once in Hom., Od.1.337, cf. h.Merc. 456, Thgn.491, Hippon.89, Hp.Acut.67, E.Alc. 780, Philem.44.3 codd.; οἶσθα elsewh. in Hom., [dialect] Att., etc.; in Com. also sts.οἶσθας Cratin.105
, Alex.15.11, Men.348.5, cf. Herod.2.55; pl., ἴσμεν, [dialect] Ep., [dialect] Aeol., and [dialect] Dor. ἴδμεν, also [dialect] Ion., Hdt.1.6, al.; ἴστε, ἴσασι [ῐς- Od.2.211, al., but ῑς- ib. 283, al.];οἴδαμεν Hdt.2.17
,οἴδατε AP12.81
(Mel.),οἴδᾱσι Hdt.2.43
, X.Oec. 20.14 codd.; dual,οἴδατον Socr.Ep.22.1
: imper. ἴσθι, ἴστω, [dialect] Boeot. ἴττω, late codd.: from [ per.] 3pl. ἴσασι (ἴσαντι Epich. 53
) were formed [dialect] Dor. [ per.] 1sg.ἴσᾱμι Epich.254
, Pi.P.4.248; [ per.] 3sg.ἴσατι IG14.644.4
([place name] Bruttii); [ per.] 1pl.ἴσᾰμεν Pi.N.7.14
, ἴσαμες prob. in Dialex. 6.12; Cret. [ per.] 3pl. subj. ; inf. ϝισάμην Kohler-Ziebarth Stadtrecht von Gortyn 34 No.3.19; part.ἴσας A.D.Adv.175.19
, dat. sg.ἴσαντι Pi.P.3.29
, Cret. pl. : subj. εἰδῶ (εἰδέω, ἰδέω, Il.14.235, Od.16.236), [dialect] Ion. [ per.] 3pl. (Halic., V B.C.); [dialect] Ep. alsoεἴδω Od.1.174
, al. (cf. Hdn. Gr.2.131),εἴδομεν Il.1.363
,εἴδετε Od.9.17
: opt. εἰδείην, [ per.] 1pl. , R. 582a: inf. εἰδέναι, [dialect] Ep. ἴδμεναι, ἴδμεν, alsoἰδέμεν Pi.N.7.25
: part. εἰδώς, εἰδυῖα, [dialect] Ep. also ἰδυῖα, Elean :—[tense] plpf.ᾔδεα Il.14.71
, Hdt.2.150, [var] contr.ᾔδη S.Ant.18
, Ar.Av. 511, Pl.Smp. 199a,ᾔδησθα Od.19.93
, Eup. 416, etc. (but ᾔδεισθα freq. in codd., Ar.Ec. 551, E.Cyc. 108, Pl.Men. 80d, al.), ᾔδεε ([etym.] ν) Il.17.402, al.,ᾔδη 1.70
, al. (also later [dialect] Att., acc. to Aristarch. ap. Choerob.in Theod.2.86), [dialect] Att. [var] contr. ᾔδει ([etym.] ν) E. Ion 1187, Ar.V. 558, etc.; [dialect] Ep. 2 and [ per.] 3sg. ἠείδης, ἠείδη (v.l. - εις, - ει), Il.22.280, Od.9.206; [dialect] Att. also [ per.] 1sg.ᾔδειν D.37.24
, [ per.] 2sg. , etc.; pl.,ᾔδειμεν Aeschin.3.82
, Arist.APo. 87b40,ᾔδεμεν Men.14D.
(to be read in S.OT 1232),ᾔδειτε D.55.9
, etc. ( ᾔδετε prob. in E.Ba. 1345), [dialect] Ion.ᾐδέατε Hdt.9.58
([etym.] συν-), ᾔδεισαν LXX Ge.42.23
, Str.15.3.23,ᾔδεσαν Hdt.7.175
, Thgn.54, etc.; late [dialect] Ep. ᾔδειν, ἠείδειν, A.R.2.65,4.1700, also ᾖσμεν, ᾖστε, ᾖσαν, Ar.Fr.149.4 (prob.), S.Fr. 340, E. Cyc. 231, etc.; [dialect] Ep. [ per.] 3pl.ἴσαν Il.18.405
, Od.4.772:—[tense] fut., in this sense,εἴσομαι Il.1.548
, Hp.VM20, Ar.Ach. 332, etc.; alsoεἰδήσω Od.7.327
, Hdt.7.234, Isoc.1.44, Aen.Tact.31.5, Arist.Top. 108a28, Herod.5.78, Apollon.Perg.Con.1 Praef., etc.; inf.εἰδησέμεν Od.6.257
.—The [tense] aor. and [tense] pf. are usu. supplied by γιγνώσκω; [tense] aor. 1 inf. εἰδῆσαι is found in Hp.Acut.(Sp.) 22, Epid.6.8.25 (ἐξ-), Arist.EN 1156b27, Thphr.Char. Prooem.4; imper.εἴδησον PCair.Zen.36.2
(iii B.C.); [ per.] 3pl. subj. εἰδήσωσιν Herzog Koische Forschungen No. 190 (ii/i B.C.):—know, have knowledge of, be acquainted with, Hom., etc.: c. acc. rei, ; νοήματα, μήδεα οἶδε, Od.2.122, Il.18.363, etc.: less freq. c. acc. pers.,τούτους μὲν δὴ οἶδα Od.4.551
, cf. Pl.R. 365e, D.54.34, etc.; πρῶτος ὧν ἡμεῖς ἴδμεν the first we know of, Hdt.1.6, etc.;παλαίτατος ὧν ἀκοῇ ἴσμεν Th.1.4
: strengthd. by εὖ or σάφα, εὖ τόδ' ἴσθι know well, be assured of this, E.Med. 593;σάφ' οἶδ' ἐγώ A.Supp. 740
, etc.: freq. in Hom. with neut. Adj., to express character or disposition, ἄγρια οἶδε has fierceness in his heart, Il.24.41; ἀθεμίστια ᾔδη had law lessness in his heart, Od.9.189; αἴσιμα, ἄρτια ᾔδη, 14.433, 19.248; εἴ μοι ἤπια εἰδείη if he were kindly disposed towards me, Il.16.73;φίλα εἰδότες ἀλλήλοισιν Od.3.277
; κεχαρισμένα, πεπνυμένα εἰδώς, 8.584, 24.442: c. gen.,ὃς σάφα θυμῷ εἰδείη τεράων Il. 12.229
;ὃς πάσης εἰδῇ σοφίης 15.412
; τόξων ἐῢ εἰδώς cunning with the bow, 2.718;αἰχμῆς ἐῢ εἰ. 15.525
;οἰωνῶν σάφα εἰδώς Od.1.202
;ἐῢ εἰδὼς τεκτοσυνάων 5.250
;μάχης ἐῢ εἰδότε πάσης Il.2.823
;κύνε εἰδότε θήρης 10.360
; ;εἰδὼς πυγμαχίης 23.665
;θεοπροπίων ἐῢ εἰδώς 6.438
; χάριν εἰδέναι τινί acknowledge a debt to another, thank him, 14.235, Hdt.3.21, etc.: imper., freq. in protestations, ἴστω νῦν Ζεὺς αὐτός be Zeus my witness, Il.10.329;ἴστω νῦν τόδε Γαῖα 15.36
, etc.; [dialect] Boeot. ἴττω Ἡρακλῆς etc., Ar.Ach. 860, etc.: part. εἰδώς, abs., one who knows, one acquainted with the fact,ἰδυίῃ πάντ' ἀγορεύω Il.1.365
;μετ' εἰδόσιν ἀγορεύειν 10.250
;μακρηγορεῖν ἐν εἰδόσιν Th.2.36
, cf. 3.53;μαθεῖν παρὰ τοῦ εἰδότος Pl.R. 337d
, etc.; also ἰδυίῃσι πραπίδεσσι with knowing mind, Il.1.608,al.2 c. inf., know how to do,οἶδ' ἐπὶ δεξιά, οἶδ' ἐπ' ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν 7.238
, cf. S.Ph. 1010, Ar.V. 376; also, to be in a condition, be able, have the power, E.Med. 664, D.4.40; of drugs,ὅσα λεπτύνειν οἶδε Alex.
Trall.Febr.6; of a festival, οἶδε ἐκπέμπουσα δάκνειν Chor.p.124 B.; learn, .3 c. part., to know that such and such is the fact, the part. being in nom. when it is a predicate of the Subject of the Verb, ἴσθι μοι δώσων know that thou wilt give, A.Ag. 1670;ἴστω ὑπὸ τοῦ ἀδελφεοῦ ἀποθανών Hdt.4.76
; : in acc. when it is predicate of the Object, ; : with part. omitted, γῆν αὐτὰ οἶδεν ἀμφότερα (sc. ὄντα) Jul.Or.7.226a.4 less freq.c.acc. et inf.,πλήθους.. ἂν σάφ' ἴσθ' ἕκατι βάρβαρον ναυσὶν κρατῆσαι A.Pers. 337
, cf. S.Ph. 1329;εὖ ἴσθι τοῦτον.. ἰσχυρῶς ἀνιᾶσθαι X.Cyr.8.3.44
; alsoεὖ τόδ' ἴσθι, μηδάμ' ἡμέρᾳ μιᾷ πλῆθος τοσουτάριθμον ἀνθρώπων θανεῖν A.Pers. 431
;ἕν γ' ἀκούσασ' ἴσθι, μὴ ψευδῶς μ' ἐρεῖν E.IA 1005
.5 c. acc. folld. by ὡς, ὅτι, etc.,οἶδα κἀμαυτὴν ὅτι ἀλγῶ S.El. 332
;ἐάν τινα εἰδῶσιν ὅτι ἄδικός ἐστι Pl.Prt. 323b
, etc.6 οὐκ οἶδ' εἰ .. I know not whether, to express disbelief or doubt, sts. with ἄν transposed,οὐκ οἶδ' ἂν εἰ πείσαιμί σε E. Alc.48
, cf. D.45.7: with Verb omitted after εἰ, as οὐκ οἶδ' εἴ τις ἄλλος perhaps no other, Isoc.6.1, 12.10.7 in similar ellipses with other Conjunctions, οὐκ οἶδ' ὅπως I know not how, Pl.R. 40cb;οὐκ οἶδ' ὁπόθεν Id.Cra. 396d
.8 οἶδα, ἴσθι are freq. parenthetic, ; σάφ' οἶδα ib.94, 963; also οἶδ' ὅτι, οἶσθ' ὅτι, ἴσθ' ὅτι, πάρειμι δ' ἄκων οὐχ ἑκοῦσιν, οἶδ' ὅτι (sc. πάρειμι ) I know it well, S.Ant. 276; οἶδ' ὅτι, freq. in D., as 9.1, al.;σάφ' ἴσθ' ὅτι Ar.Pl. 889
:—οἶσθ' ὅ, οἶσθ' ὡς, with imper., are common in Trag. and Com., οἶσθ' οὖν ὃ δρᾶσον; do—thou know'st what, i.e. make haste and do, Ar.Eq. 1158, cf. Pax 1051, etc.; οἶσθ' ὡς πόησον; S.OT 543; also οἶσθ'.. ὡς νῦν μὴ σφαλῇς; Id.OC75; οἶσθα νῦν ἅ μοι γενέσθω; E.IT 1203: rarely with the [tense] fut., οἶσθ' οὖν ὃ δράσεις (nisileg. δρᾶσον); Id.Cyc. 131, cf. Med. 600 codd. -
11 που
που, [dialect] Ion. [full] κου, [dialect] Aeol. [full] ποι Sapph.Supp.25.17, Pi.P.5.101, BCH37.157 (Cyme, iii B.C.), prob. in Alc.9:—enclit. Adv.A anywhere, somewhere, Il.16.514, etc.; freq. with other Advs. of Place, οὐχ ἑκάς π. somewhere not far off, S.Ph.41; πέλας π. ib. 163(anap.); μηδαμοῦ.. π. ib. 256 (dub.l.);π. πέραν τοῦ ποταμοῦ X.An.4.3.3
;ἄλλοθί π. D.4.41
;τῇδέ π. Plb.3.108.3
, etc.: c.gen., ἀλλά π. αὐτοῦ ἀγρῶν in some part there of the fields, Od.4.639; ἐμβαλεῖν π. (fort. ποι) τῆς χώρας some part of the country, X.Cyr.6.1.42;εἴ π. τῆς χώρας ταὐτὸ τοῦτο πάθος συνέβη D.18.195
.II without reference to Place, in some degree,καί πού τι Th.2.87
: freq. to qualify an expression, perhaps, I suppose, Hom., etc.; added to introductory Particles,οὕτω π... Il.2.116
;Ζεὺς μέν π. τό γε οἶδε 3.308
;ὡς ὅτε π. 11.292
; ἤν π., εἰ μή π., X.Hier.3.2, Pl.R. 372a: strengthd.,τάχ' ἄν π. S.OT 1116
;ἴσως π. E. El. 518
: attached to single words to limit their significance,πάντως κ. Hdt.3.73
; τί π. δράσεις; what in the world? A.Pr. 743;οὐδείς π. Pl.Phlb. 64d
; with numerals, ἔτεα τρία καὶ δέκα κ. μάλιστα about thirteen years, Hdt.1.119, cf. 209,7.22, etc.: οὔ τί που denies with indignation or wonder, surely it cannot be..,οὔ τί π. οὗτος Ἀπόλλων Pi.P.4.87
, cf. S.Ph. 1233, Ar.Nu. 1260, Pax 1211, Ra. 522, Pl.R. 362d, etc.; οὐ δήπου adds a shade of suspicion,οὐ δήπου Στράτων; Ar.Ach. 122
, cf. Av. 269, Pl.Smp. 194b: for δήπου, ἦπου, v. sub vocc.—In late writers ( LXX Jo.2.5, al., Ev.Jo.7.35, al., Arr.Epict.1.27.9, 4.1.93, etc.) ποῦ, που take the place of ποῖ, ποι, with Verbs of motion, as in Engl. where for whither? This idiom (condemned by Phryn.30, ποῦ ἄπει.. ἁμάρτημα) is found occasionally in early authors,ποῦ τοι ἀπειλαὶ οἴχονται; Il.13.219
;ἐξελθών που Antipho 2.4.8
;ἰόντα που X.Cyr.1.2.16
; but in pure [dialect] Att. only as f.l. for ποῖ, ποι. -
12 τίς
B Interrog. Pron. τίς, Elean and [dialect] Lacon. τίρ (q.v.), τί:—gen. [dialect] Ep. and [dialect] Ion.τέο Il.2.225
, Herod.8.1, etc., orτεῦ Od.15.509
, Hdt.5.106, etc.; Trag. and [dialect] Att. , Ar.Nu. 1223, etc.; [dialect] Ion., Trag., and [dialect] Att.τίνος Simon.154
, Hdt.6.80, A.Pr. 563 (anap.), S.Aj. 892, Ar Ach. 588, etc.; dat. [dialect] Ion.τέῳ Hdt.1.11
, al. (as fem., 4.155); no dat. in Hom. or Hes.; Trag. and [dialect] Att.τῷ S.Ant. 401
, D.19.60, etc.; [dialect] Aeol.τίῳ Sapph.104
; τίνι first in Pi.N.7.57, A.Pers. 715 (troch.), S.OT10, Ar. Ach. 919, Hdt.3.38, Th.1.80, D.20.115, etc.; acc.τίνα Il.5.703
, etc.; neut.τί 1.362
, etc.: dual τίνε (elided) Ar.Av. 107: pl.. nom.τίνες Od. 1.172
, etc.; neut. , Aeschin.2.81, Hipparch.1.1.4, Gem.17.12, Ep.Hebr.5.12; gen. [dialect] Ep.τέων Il.24.387
, Od.20.192, and as monosyll. 6.119, 13.200; Trag. and [dialect] Att. , OC 2, Ar.Nu. 1089, etc.; dat. τίσι first in S.OT 1126, Ar.Ra. 1455, Pl.R. 332d, etc. (no dat. in Hom. or Hes.); also (anap.); [dialect] Ion.τέοισι Hdt.1.37
, cf. 2.82 (v.l. ὁτέοισι); [dialect] Aeol.τίοισι Sapph.168
; acc. , Ar.Av. 370 (troch.); neut.τίνα Arr.Epict.1.30.3
; [dialect] Boeot. τά Pi.O.1.82 (Adv.); Megar.σά Ar.Ach. 757
, 784 (Adv.): of the pl. Hom. uses only nom. τίνες with gen. τέων; ποῖος (what? which?) is sts. preferred (esp. in neut. pl.) to the Adj. τίς, e.g. τὰ ποῖα ταῦτα χρήματα; Ar.Nu. 1270, cf. 1337, Th. 621, Pl.Cra. 391e, 395d, 406d; v. ποῖος 1.3 and IV:I in direct questions, who? which? neut. what? which? ὦ ξεῖνοι, τίνες ἐστέ; Od.9.252; τί νύ μοι μήκιστα γένηται; 5.299; τίς δαίμων τόδε πῆμα προσήγαγε; 17.446; τίς ἀχώ, τίς ὀδμὰ προσέπτα μ' ἀφεγγής; A.Pr. 115 (lyr.), cf. 561 (anap.), etc.; properly at the beginning of the sentence; but this position may be varied,a for grammatical reasons, as between the Art. and part. or noun, τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσιν; X.Mem.2.2.1, cf. Pl.Smp. 206b; τῆς περὶ τί πειθοῦς ἡ ῥητορική ἐστιν τέχνη; Id.Grg. 454a; ὁ σοφιστὴς τῶν τί σοφῶν ἐστιν; Id.Prt. 312d.b for emphasis, ἃ δ' ἐννέπεις, κλύουσα τοῦ λέγεις; S.OC 412, cf. El. 1191; πόλις τε ἀφισταμένη τίς πω.. τούτῳ ἐπεχείρησε; Th.3.45; esp. when the Verb begins the sentence, δράσεις δὲ δὴ τί; E.HF 1246; ἦλθες δὲ κατὰ τί; Ar.Nu. 239; διαφέρει δὲ τί; D.18.205.--The person freq. follows in gen. pl., as τίς θεῶν; Il.18.182, etc.; and of things or conditions, τί is freq. with the genit. sg., of all genders, πρὸς τί χρείας; S.OT 1174; ἐλπίδων ἐς τί; Id.OC 1749 codd. (lyr.); , etc.2 sts. as the predicate, τίς ὀνομάζεται; what is he named? E.Ph. 123; so also may be expld. the union of τίς with a demonstr. or possess. Pron., or with a Noun preceded by the Art., τί τοῦτ' ἔλεξας; S.Ph. 1173 (lyr.); τί ἐστι τουτί; τίς ὁ τρόπος τοῦ τάγματος; Id.Ichn.114; also with Pron. in pl., τί ταῦτα; E.Ph. 382, Andr. 548, etc.; τί γὰρ τάδ' ἐστίν; Ar.Nu. 200; τί ποτ' ἐστίν, ἂ διανοούμεθα; Pl.Tht. 154e; τί ποτ' ἐστὶ ταῦτα; ib. 155c;σκεπτέον τί τὰ συμβαίνοντα Id.Grg. 508b
; so τί is used as predicate of a masc. or fem. subject, τί νιν προσείπω; A.Ch. 983(997); τί σοι φαίνεται ὁ νεανίσκος; Pl.Chrm. 154d:—also τίς δ' ὅδε Ναυσικάᾳ ἕπεται; who is this that follows N.? Od.6.276; τίς δ' οὗτος ἔρχεαι; Il.10.82, cf. Alc.84.1, S.El. 328, 388, Ant.7, 218, E.Hec. 501, Pl.Cri. 43c; and in the reverse order, τήνδε τίνα λεύσσω.. ; who is this I see? E.IA 821; τίνι οὖν τοιούτῳ φίλους ἂν θηρῴην; with what means of such kind.. ? X.Mem.3.11.9; τί τοσοῦτον νομίζοντες ἠδικῆσθαι; Id.Smp.4.53; τί με τὸ δεινὸν ἐργάσῃ; what is the dreadful thing which.. ? E.Ba. 492, cf. S.OC 598, 1488, etc.; τίν' ὄψιν σὴν προσδέρκομαι; what face is this I see of thine? E.Hel. 557; παρὰ τίνας τοὺς ὑμᾶς; who are 'you' to whom [I am to come]? Pl.Ly. 203b:—the Art. is exceptionally added to τίς, when it leads up to a word which requires the Art., ληφθήσει.. Πανήμου εἰκάδι· καὶ Λῴου τῇ--τίνι; τῇ δεκάτῃ on the twentieth of the month Panemus and of Loüs on the -- what day? the tenth, Call.Epigr.46:—in Com.also τὸ τί; what is that? Ar.Nu. 775, Pax 696, Av. 1039, Pl. 902, etc.; τοῦ τίνος χάριν; UPZ6.29 (ii B.C.); and with pl. Art., τὰ τί; Ar. Pax 693.3 with prop. names treated as appellatives (v. τις indef. 11.6b), τίς ἆρα Κύπρις ἢ τίς Ἵμερος; S.Fr. 874; τίς σε Θηρικλῆς ποτε ἔτευξε; Eub.43; τίς.. Χίμαιρα πύρπνοος; Anaxil.22.3.5 a question with τίς often amounts to a strong negation, τῶν δ' ἄλλων τίς κεν οὐνόματ' εἴποι; Il.17.260; τίς ἂν ἐξεύροι ποτ' ἄμεινον; Ar.Pl. 498; τίνες ἂν δικαιότερον.. μισοῖντο; Th.3.64, etc.6 sts. two questions are asked in one clause by different cases of τίς; ἡ τίσιν τί ἀποδιδοῦσα τέχνη δικαιοσύνη ἂν καλοῖτο; Pl.R. 332d;τί λαβόντα τί δεῖ ποιεῖν D.4.36
:—a like doubling of the question lies in the union of τίς with other interrog. words, τίς πόθεν εἰς ( εἶς codd.) ἀνδρῶν; Od.1.170, cf. S.Tr. 421.7 τίς with Particles:— τίς γάρ; why who? who possibly? τίς γάρ σε θεῶν.. ἧκεν; Il.18.182; v. infr. 8 f.b τίς δέ; ὦ κοῦραι, τίς δ' ὔμμιν.. πωλεῖται; h.Ap. 169.d τίς ποτε; who in the world? who ever? τίς ποτ' ὢν γενεὰν καὶ ποίαν τινὰ φύσιν ἔχων; X.Cyr.1.1.6, cf. S.El. 975; τίς δήποτε; Id.Fr. 106 (but τίς ἄν ποτε is prob. cj.).8 the usages of the neut. τί; are very various:a τί; alone, as a simple question, what? τί γάρ; A.Th. 336 (lyr.):—on ὅτι τί; ὅτι τί δή; ὅτι δὴ τί; v. ὅτι B. 1b; on ὡς τί; v. ὡς F.1.b τί τοῦτο; τί ταῦτα; v. supr. 2.c τί μοι; τί σοι; what is it to me? to thee? S.Ph.753, etc.; c. gen., τί μοι ἔριδος καὶ ἀρωγῆς; what have I to do with.. ? Il.21.360; τί δέ σοι ταῦτα; Ar.Lys.514, cf. Ec.521 (where the answerer repeats the question in indirect form, ὅ τί μοι τοῦτ' ἔστιν;) ; ἀλλὰ δὴ τί τοῦτ' ἐμοί; Diph.32.18; τί ἐμοὶ καὶ σοί; what have I to do with thee? LXX Jd.11.12, Arr.Epict.2.19.19, Ev.Jo.2.4; τί σοὶ καὶ εἰρήνῃ; LXX 4 Ki.9.18, cf. Ho.14.9; τί πρὸσσέ; M.Ant.8.44, cf.Ev.Matt.27.4; σοὶ δὲ καὶ τούτοισι τοῖσι πρήγμασι τί ἐστι; what have you to do with these matters? Hdt.5.33; τί τῷ νόμῳ καὶ τῇ βασάνῳ; D.29.36:—folld. by a clause, τί δὲ τίν, εἰ κωτίλαι εἰμές; Theoc.15.89; or with inf., τί γάρ μοι τοὺς ἔξω κρίνειν; 1 Ep.Cor.5.12:—v. εἰμί c.111.2.e τί; also often stands abs. as Adv. how? why? wherefore? Il.1.362, etc.; so too in [dialect] Att., Pl.Cri. 43c, etc.; δόμων γὰρ ζῶσι τῶνδε δεσπόται. Answ. τί ζῶσιν; how do you mean forsooth!E.
Alc. 806; Κιθαιρὼν--Answ. τί Κιθαιρών; what aboutK.? Id.Ba. 1177 codd., cf. 1182 (both lyr.); cf. τίη.f τί with Particles: - τί γάρ; why not? how else? and so it came to mean of course, no doubt, A.Ag. 1239, Ch. 880, Eu. 678, etc.; used in affirmative answers, Pl.Phdr. 258d, Tht. 209b, al.; to introduce an argument, Arist.Pol. 1281a14; v. γάρ 1.4:— τί δαί; v. δαί:— τί δέ; serving to pass on quickly to a fresh point, Pl.Hp.Ma. 288c, al.; τί δέ, εἰ.. ; but what, if.. ? E.Hel. 1043; τί δ' ἄν, εἰ.. ; Ar.Th. 773; τί δ' ἢν.. ; Id.Nu. 1444; τί δέ, εἰ μὴ.. ; what else but.. ? X.Oec.9.1, cf. S.OT 941, Ph. 421; so τί δὲ δή; τί δή; τί δή ποτε; why ever? why in the world? what do you mean? Pl.R. 470e, Grg. 469a, Sph. 241d, S.El. 1184:—so also τί δῆτα; how, pray? τί δῆτ' ἄν, εἰ.. ; Ar.Nu. 154:— ( τί μή; f.l. in S.Aj. 668):— τί μήν; i.e. yes certainly, much like τί γάρ; Pl.Tht. 162e, etc., prob. in S.Aj. 668:— τί μὴν οὔ; in reply to a question, Id.El. 1280 (lyr.):— τί νυ; why now? Il.1.414, etc.:— τί δ' οὔ; parenthetic, why not? as an affirmative answer, S.Ant. 460; τί οὐ καλοῦμεν; i.e. let us call, Ar.Lys. 1103; τί οὐ βαδίζομεν; etc., Pl.Prt. 310e, etc.:— τί οὖν; how so? making an objection, A.Th. 208; but τί οὖν ἔτ' ἂν σαίνοιμεν.. μόρον; ib. 704; τί οὖν οὐκ ἐρωτᾷς; Pl.Ly. 211d:— τί ποτε; v. τίπτε;g with Conjunctions following:—τί ὅτι.. ; why is it that.. ? Stratt.62 (f.l.), LXX Ge. 3.1, Ev.Luc.2.49, etc.:—with Conjunctions preceding, ἵνα τί; v. ἵνα B. 11.3 c.h with Preps.:— διὰ τί; wherefore? Ar.Pl. 1111, etc.:— ἐκ τίνος; from what cause? X.An.5.8.4:— ἐς τί; to what point? how long? Il.5.465; but also, to what end? S.Tr. 403, cf. OC 524 (lyr.):— κατὰ τί; for what purpose? Ar.Nu. 239:— πρὸς τί; wherefore? S.OT 766, 1027, etc.II τίς is sts. used for ὅστις in indirect questions,εἰρώτα δὴ ἔπειτα τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι Od.15.423
, cf. 17.368; ; οὐδ' ἔχω τίς ἂν γενοίμαν ib. 905 (lyr.);οὐκ ἔχω τί φῶ Id.Ch.91
, cf. S.OC48, etc.;ἐπισκεψώμεθα τίνες πέπανται σφενδόνας X.An.3.3.18
; εἰπὲ τίνα γνώμην ἔχεις ib.2.2.10; freq. in later Gr., where ὅστις is very rare,εἰς τὸ λογιστήριον γράφων.. τί ὀφείλεται PHib.1.29.42
(iii B.C.), cf. PCair.Zen. 21.40, al. (iii B.C.); οὐθεὶς ἐσήμηνεν παρὰ τί ἂν τοῖς προστεταγμένοις.. οὐ κατηκολούθησαν nobody indicated why they should not have obeyed orders, PTeb.72.160, cf. 61 (b). 227 (ii B.C.); ὅστις and τίς are sts. combined, , cf. A.Pr. 489 sq., 617, 623:—later with inf., τί πράττειν οὐκ ἔχω I do not know what to do, Aesop.67, cf. Ps.-Luc.Philopatr.29.b sts. not in indirect questions, whoever, whatever,αἰτοῦ τί χρῄζεις ἕν E.Fr.773.2
; ταῦτα οὐκ ἀπέστελλον πάντα, ἀλλ' ἐκλεγόμενοι τίνων αἱ τιμαὶ ἐπετέταντο whatever things had risen in price, D.56.24; τίνα δ' ἁ Κύπρις οὐκ ἐφίλησεν whomsoever K. has not loved, AP5.169 (Noss.); τίνι ἡ τύχη δίδωσι, λαβέτω Antiochusap.Ptol.Euerg.3 J.;λαμβανέτω τί θέλει AP12.219
(Strat.);τὰν ὀνάλαν κίς κε γινύειτει IG 9(2).517.22
(Larissa, iii B.C.); καὶ τί ἂν εἶ ( = ᾖ) λοιπόν ib.5(1).1390.50 (Andania, i B.C., nisi leg. καἴ τι ἂν, v. supr.A. 111.2e);τίς ἂν δὲ χεῖρα προσαγάγῃ Epigr.Gr.376a
([place name] Aezani);τίς σοφός, αὐτῷ προσκολλήθητι LXXSi.6.34
;οὐ τί ἐγὼ θίλω, ἀλλὰ τί σύ Ev.Marc.14.36
; τίς σοφίῃ πάντων πρῶτος, τούτου τρίποδ' αὐδῶ Orac. ap. D.S.9.3 et ap.D.L. 1.28 codd. (ὃς Cobet from Sch.Ar.Pl.9);χαῖρε καὶ σύ, τίς ποτ' εἶ IG9
(2).953 ([place name] Larissa), cf. CIG 1982 ([place name] Thessalonica); in other places, as S.El. 1176, Tr. 339, OT 1144, E. Ion 324, this constr. cannot be admitted.c τίς = ὅστις after a neg., μή τίς ἐστιν ἐν ὑμῖν ἀνὴρ ἢ γυνὴ.., τίνος ἡ διάνοια ἐξέκλινεν κτλ.; LXX De.29.18.d = ὅς orὅσπερ, τέων.. Ζεὺς ἐπὶ σαλπίγγων ἱρὰ βοῇ δέχεται Κᾶρες ὁμοῦ Λελέγεσσι Call.Aet.3.1.60
, cf. Del. 185, Epigr.30.2, Nic.Al.2;Δωροθέαν, τίς τὸν ἐμὸν ἄνδρα εἶχε Tab.Defix.Aud.10.4
(Cnidus, ii/i B.C.), cf. 5.2,8; , cf. 56 (Senatus consultum, Delph., ii B.C.);τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι, οὐκ εἰμὶ ἐγώ Act.Ap. 13.25
; τίς ἔζησεν ἔτη β who lived.., IG14.1560 ([place name] Rome), cf. 1391 (ibid.);εὗρον γεωργόν, τίς αὐτὰ ἑλκύσῃ BGU822.5
(ii/iii A.D.).2 τίς; τί; in direct or indirect questions may be construed with a part., σὺ δὲ τίς ὢν ταῦτα λέγεις; being who, i.e. who are you that.. ? Pl.Grg. 452a;ἐπειρέσθαι.. τίνες ἐόντες ἄνθρωποι.. ταῦτα προαγορεύουσι Hdt.1.153
; καταμεμάθηκας.. τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσι; X.Mem.2.2.1; or in a subordinate clause, ἀλλ' ὅταν τί ποιήσωσι, νομιεῖς αὐτοὺς σοῦ φροντίζειν; ib.1.4.14; νῦν δ' ἐπειδὴ τίνος τέχνης ἐπιστήμων ἐστί, τίνα ἂν καλοῦντες αὐτὸν ὀρθῶς καλοῖμεν; Pl. Grg. 448c.IV τί as exclamatory Adv., how.. ! , cf. 4.10; τί θέλω how I wish! Ev.Luc.12.49; τί στενή v.l. in Ev.Matt.7.14.C Prosody: τις and τίς keep [pron. full] ῐ in all cases (digamma operates in Il.6.462, etc.).II τί was never elided; but hiatus is allowed after τί in [dialect] Ep. τί ἢ (v. τίη), also in Com., as τί οὐ; Ar.Av. 149; τί οὖν; Id.Pl.94; τί ἔστι; Id.Nu.82, Av. 1036; τί, ὦ πάτερ; Id.Nu. 80:—a licence which is rarer in Trag., τί ἔστιν; S.Ph. 733; τί οὖν; A.Th. 208, 704, Eu. 902, S.Aj. 873 (lyr.), Ph. 100, etc.; τί εἶπας; Id.Tr. 1203, Ph. 917. -
13 δράω
δράω δράσω, tun; αἶψά κεν εὖ δρώοιμι μετὰ σφίσιν, ὅ ττ' ἐϑέλοιεν, von einem Diener, der aufwarten, bedienen will; (a) intrans., tätig sein; handeln, im Ggstze von παϑεῖν; ποιεῖν καὶ δρᾷν, tun u. handeln. (b) trans., vollbringen, ausführen; τί, etwas Gewaltiges ausführen, im guten und im bösen Sinne; οὐδὲν δράσεις, du wirst nichts ausrichten; οἱ δεδρακότες, die Täter, die Schuldigen; τὰ δρώμενα, das Getane, die Taten; τινά τι, einem etwas antun; aber πᾶν δέ σοι δρῴημεν ἄν, in allem möchten wir dir dienen, beistehen; τὰ εὖ δεδρασμένα, Wohltaten; δρᾶν εἴς τινα, gegen einen verüben; ταὐτὰ δρᾶν περί τι, eben dasselbe tun; πάντα δρᾶν, alles tun, alles aufbieten; τί δρῶ; was soll ich tun? τὸ δρῶν, das Tätigsein, der Beistand; οἶσϑ' ὃ δρᾶσον, weißt du, was du tun mußt? τουτὶ τί δρᾷ τὸ ποτήριον; d. i. was bedeutet dieser Becher?; ein Opfer verrichten. Adj. verb. δραστέος, was getan werden muß
См. также в других словарях:
δράσεις — δρά̱σεις , δράω do aor subj act 2nd sg (attic epic doric aeolic) δρά̱σεις , δράω do fut ind act 2nd sg (attic epic doric aeolic) δρά̱σεις , δρᾶσις strength fem nom/voc pl (attic epic) δρά̱σεις , δρᾶσις strength fem nom/acc pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ηλεκτρισμός — Γενικός όρος που υποδηλώνει όλα εκείνα τα φυσικά φαινόμενα στα οποία παίρνουν μέρος ηλεκτρικά φορτία, είτε αυτά βρίσκονται σε ηρεμία είτε σε κίνηση. Για τον σκοπό της διατύπωσης των νόμων που διέπουν τα φαινόμενα αυτά και για ευκολία μελέτης,… … Dictionary of Greek
δυναμική — (Φυσ.). Η μελέτη της κίνησης των σωμάτων σε συσχετισμό με τις δυνάμεις που επενεργούν σε αυτά ή που ασκούν πίεση σε αυτά. Η δ. είναι ο κλάδος της μηχανικής που μελετά τις κινήσεις των σωμάτων σε σχέση με τα αίτια που τις προκαλούν. Διαφέρει από… … Dictionary of Greek
ορυχείο — Σύνολο εργοταξίων, υπόγειων ή επιφανειακών, τα οποία, με τις μηχανικές εγκαταστάσεις τους, έχουν προορισμό την ανόρυξη και την εξαγωγή χρήσιμων ορυκτών. Η επεξεργασία στην οποία υποβάλλεται η μάζα του πετρώματος λέγεται εκμετάλλευση του ορυκτού.… … Dictionary of Greek
πεδίο — Στη φυσική, ο χώρος (περιορσμένος ή απεριόριστος) που σε κάθε σημείο του ένα φυσικό μέγεθος έχει μια ορισμένη τιμή, που εξαρτάται γενικά από τη θέση του θεωρούμενου σημείου στον χώρο, ενδεχομένως και από τον χρόνο. Το φυσικό μέγεθος μπορεί να… … Dictionary of Greek
στατική — I Τμήμα της μηχανικής που μελετά τις συνθήκες ισορροπίας των σωμάτων. Οι πρώτες μελέτες επί της ισορροπίας γεννήθηκαν από πρακτικές ανάγκες και οι πρώτες γνωστές σαφείς έννοιες αναφέρονται στη χρήση του μοχλού. Η επιστημονική διερεύνηση του… … Dictionary of Greek
διακρότημα — Φαινόμενο που οφείλεται σε μία ακολουθία αυξήσεων και ελαττώσεων της έντασης ενός ήχου, ο οποίος προέρχεται από την επαλληλία δύο ηχητικών κυμάνσεων με μικρή διαφορά στο ύψος, δηλαδή στις συχνότητές τους. Γενικότερα, το δ. ορίζεται ως η σύνθεση… … Dictionary of Greek
αισθητικότητα — Σύνολο μεταβολών που εκδηλώνονται σε έναν ζωντανό οργανισμό ως αντιδράσεις προς ερεθίσματα που προέρχονται είτε από το εσωτερικό του είτε από το εξωτερικό περιβάλλον (δράσεις). Η α. συνδέεται με την αντίδραση του οργανισμού προς το ερέθισμα.… … Dictionary of Greek
αλληλεπίδραση — Αμοιβαία δράση η οποία ασκείται μεταξύ σωμάτων που έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Από μακροσκοπική άποψη τέτοιες δράσεις εμφανίζονται με μορφή δυνάμεων που ασκούνται με ομογενή φυσικά χαρακτηριστικά (μάζες, φορτία). Σε ατομική κλίμακα συμβαίνουν α.… … Dictionary of Greek
αναγωγάσες — οι βιοχ. ένζυμα που καταλύουν αναγωγικές δράσεις. [ΕΤΥΜΟΛ. < αναγωγή Χημ. + κατάλ. άσες, πληθ. τού άση*. Απόδοση ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. reductases < reduct[ion] «αναγωγή» + κατάλ. αses, πληθ. τού ase (πρβλ. άση)] … Dictionary of Greek
διάβρωση — Όρος που χρησιμοποιείται στη γεωλογία και, υπό ευρεία έννοια, αναφέρεται στο σύνολο των διεργασιών που προκαλούν διάφοροι φυσικοί παράγοντες, με αποτέλεσμα την αργή αλλά συνεχή αποσύνδεση και αποκομιδή, λιγότερο ή περισσότερο έντονη κατά τόπους,… … Dictionary of Greek